iftiracı

iftiracı
sf.
Kara çalan, iftira eden (kimse), müfteri

Kopya yapmakta olanları öğretmene hissettiren, iftiracı, ustaca çamur atan ... bir oğlandı.

- T. Buğra

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • iftiraçı — is. İftira edən, böhtan atan, böhtançı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müftəri — ə. iftiraçı, iftira edən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • iftiracılık — is., ğı İftiracı olma durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • karacı — 1. sf., ask. Kara kuvvetlerine bağlı (subay, astsubay veya er) 2. sf. Birine işlemediği bir suçu veya kendisinde bulunmayan bir ayıbı yükleyen, kara çalan, iftiracı, müfteri …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • müfteri — sf., esk., Ar. mufterī Karacı, kara çalan, iftiracı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • müfteri — (A.) [ یﺮﺘﻔﻡ ] iftiracı …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • bədgu — f. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • böhtançı — is. Böhtan söyləyən, böhtanla məşğul olan, başqasının üstünə böhtan atan, şər atan adam; iftiraçı. Böhtançını məsuliyyətə cəlb etdilər. – <Hakimi şər:> Mən demədimmi ki, bu zəifə mənim nəzərimə böhtançı gəlir? M. F. A.. // Sif. mənasında.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şər — 1. is. <ər.> 1. Pislik, yamanlıq, fənalıq, pis iş. Xeyir və şər. – Şər deməsən, xeyir gəlməz. (Ata. sözü). Dünyanın gərdişindən; Təng oldum hər işindən; Mərdin başı qal çəkir; Namərdin şər işindən. (Bayatı). Bəxtəvər başına sənin, ey rəqib; …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şərbaz — sif. <ər. şər və fars. . . . baz> Şər, böhtan atmağı sevən; iftiraçı, fitnəçi. Şərbaz adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”