- iffetsiz
- sf.
İffetini korumayan, silisiz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iffetsiz
Look at other dictionaries:
alüfte — sf., esk., Far. ālufte İffetsiz, oynak, cilveli (kadın) … Çağatay Osmanlı Sözlük
eteğine eğri — sf. İffetsiz, kötü (kadın) … Çağatay Osmanlı Sözlük
iffetsizlik — is., ği İffetsiz olma durumu, silisizlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaltak — is., ğı 1) Üzeri meşin, halı vb. şeylerle kaplanmamış olan eyerin tahta bölümü 2) Kuskunsuz eyer 3) kaba İffetsiz, namussuz kadın Bırak be, dedi, kendi kendine, elin kaltağı için dövüşecek miyim? S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler eyer kaltağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
malın gözü — is. 1) Bir şeyin en iyisi, en güzeli Anam da hep malın gözünü bulur ama bize göstermez. S. Ali 2) Açıkgöz, kurnaz, çokbilmiş kimse 3) sf. İffetsiz Kız ne kadar kaknem veya malın gözü olursa olsun... T. Buğra 4) tkz. Aşağılık ve düzenci kimse İlk… … Çağatay Osmanlı Sözlük
silisiz — sf. Silisi olmayan, iffetsiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
âlûdedâmen — (F.) [ ﻦﻡاد ﻩدﻮﻝﺁ ] iffetsiz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
âlüfte — (F.) [ ﻪﺘﻔﻝﺁ ] 1. iffetsiz, fahişe. 2. alışık … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
âşifte — (F.) [ ﻪﺘﻔﺵﺁ ] 1. perişan. 2. iffetsiz kadın … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
âşüfte — (F.) [ ﻪﺘﻔﺵﺁ ] 1. iffetsiz kadın. 2. perişan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
