- husuf
- is., gök b., esk., Ar. ḫusūf
Ay tutulması
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
husuf
Look at other dictionaries:
husûf — (A.) [ فﻮﺴﺧ ] ay tutulması … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HUSUF — Ay tutulması. Perdelenmek. Dünya gölgesinin ay üzerine gelmesi. * Bir şeyin nuru ve ışığı gitmesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUŞUF — (C.: Huşef) Seri, eli çabuk, hızlı. * Geceleyin yola giden deve … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUSUF-İ CÜZ'Î — Ayın bir kısmının tutulması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUSUF-İ KÜLLÎ — Ayın tamamen tutulması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÂSİF — (Husuf. dan) Sararmış. Rengi, parlaklığı kalmamış. Husufa uğramı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNHASİF — (Husuf. dan) İnhisaf eden, sönükleşen, daha mükemmel bir $şeyin yanında sönük kalan. Değersiz. Gölgelenmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ay tutulması — is., gök b. Güneş, dünya, ay dizilişinde ayın uygun koşullarda dünya gölgesine girmesi sonucu kararması, husuf … Çağatay Osmanlı Sözlük
KÜSUF — Güneş tutulması. Ay ın, dünya ile güneş arasına gelerek dünya üzerinde gölge yapması. * Mc: Birisinin felâketli hâlinde çok teessür göstermesi hâli.(Güneşin ve ayın tutulmaları, küsuf ve husuf namazları denilen iki ibâdet i mahsusanın… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TİNNÎN-İ FELEK — Saman yolu, hacılar yolu. Gökteki husuf ve küsuf mevkileri olan iki düğüm … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
