hayat

1. is., hlk., Ar. ḥiyāṭ

1) Genellikle köy ve kasaba evlerinde, üstü kapalı, bir veya birkaç yanı açık sofa

2) Avlu

3) Balkon

4) Sundurma

2. is., Ar. ḥayāt

1) Canlı, sağ olma durumu

2) Yaşam

Hayat sahnesinde yetmiş üç yaşın basamaklarındayım.

- H. F. Ozansoy

3) Hayat biçimi, içinde yaşanılan şartların bütünü, yaşantı

Köy hayatı. Gece hayatı.

4) Meslek

Uzun dualardan sonra bana denizcilik hayatını anlatmaya başladı.

- R. N. Güntekin

5) Geçim şartlarının bütünü

Hayatımı yazılarımla kazanırım.

- H. E. Adıvar

6) Canlılığı gösteren hareket, kaynaşma

Bu köyde hiç hayat yok.

7) din b. Yazgı

Hayat onları bir türlü birleştirmedi.

8) Yaşamayı sağlayan şartların bütünü

Ayda hayat yok.

9) Bir kimsenin tarihsel biyografisi, hayat öyküsü, hayat hikâyesi

Atatürk'ün hayatı.

Birleşik Sözler

- hayat adamı

- hayat ağacı

- hayat arkadaşı

- hayat dersi

- hayat dolu

- hayat felsefesi

- hayat hikâyesi

- hayat kadını

- hayat kavgası

- hayat memat

- hayat mücadelesi

- hayat okulu

- hayat öpücüğü

- hayat pahalılığı

- hayat seviyesi

- hayat sigortası

- hayat standardı

- hayat şartları

- hayat tarzı

- abıhayat

- bitkisel hayat

- kaydıhayat

- lüks hayat

- ömrühayat

- özel hayat

- sosyal hayat

- aile hayatı

- bohem hayatı

- cehennem hayatı

- çalışma hayatı

- gece hayatı

- komün hayatı

- yazı hayatı

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- hayata geçirmek

- hayat geçirmek

- hayat vermek

- hayata atılmak

- hayata bağlamak

- <

- hayata küsmek

- hayatı kaymak

- hayatın baharı

- hayatına girmek

- hayatından çıkarmak

- hayatını (birine) borçlu olmak

- hayatını kazanmak

- hayatını yaşamak

- hayatta olmak