- götürüm
- is., hlk.
Dayanma, sabır, tahammül
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
götürüm
Look at other dictionaries:
götürüm — 1. is. Dözüm, tab, taqət, qüvvət. Götürümü yoxdur. Götürüm düşmək – əldən düşüb tərpənmədən uzanmaq, tərpənməyə halı olmamaq. Şamil, götürüm düşmüş öküz kimi yanlarını basa basa yeriyib şenliyin qazma dam daşları arasında gözdən itdi. M. Hüs.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
đuturum — đutùrum[b] (I)[/b] m DEFINICIJA reg. 1. onaj koji je onemoćao od starosti ili bolesti 2. pren. pejor. nesposobna, troma, pasivna osoba ETIMOLOGIJA tur. götürüm … Hrvatski jezični portal
əllig — I (İmişli, Salyan) 1. ocaqdan isti qabı götürmək üçün parça, əsgi (İmişli). – Əlligi mə:, qazanı götürüm 2. təndirdən isti çörəyi çıxartmaq üçün qolçaq (Salyan). – Əllig çörək yapanda lazım olur II (Kürdəmir, Saatlı, Sabirabad, Salyan, Ucar) bax… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qozamağ — (İsmayıllı, Təbriz) bax qavzamax. – Gə bu tayı qoza götürüm (İsmayıllı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şonqumax — (Qarakilsə, Oğuz, Şəki, Şəmkir, Zəngilan) bax şonqımağ. – Yenə nə şonqumusan, dur işinə get (Oğuz); – Elə bil götürüm düşüf, hara gəldi şonquyur (Zəngilan); – Kərim qabağımda şonquyub (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tutağac — I (Bakı, Basarkeçər, Borçalı, Daşkəsən, Göyçay, Qazax, Mingəçevir, Tərtər) ocaqdan isti qab və s. götürmək üçün xüsusi dəsmal, tutqac. – Tutağacnan isdi qazanı götürüllər ojaxdan (Borçalı); – Tutağacı ver, qazanı götürüm (Basarkeçər) II (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yatır-götür — (Qazax) xəzinə. – Camahat elə biler yatır götürüm var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alım — is. köhn. 1. Alacaq, tələb. Altıda alımı yox, beşdə verimi. (Məsəl). 2. Bir götürüm, bir tutum … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralıq — is. 1. İki şey arasındakı boşluq, boş yer; iki yerin arası; ortalıq, orta, ara. Aralıqda qalan şeyləri götürün. Aralıqda gəzib işə mane olma. // Bir neçə otaq və sairə arasındakı açıq yer. Samovarı aralıqda qoy. Kömür yeşiyi aralıqdadır. // sif.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədnam — sif. <fars.> Pislikdə adı çıxmış, adı ləkəli, pis ad qazanmış; rüsvayçı, biabırçı. Çaqqal var ki, gödən çıxardar, qurdun adı bədnamdır. (Ata. sözü). Bədnam etmək (eləmək) – rüsvay etmək, biabır etmək. Çün Nəsiminin muradı sənsən, ey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
