- gönüllü gönülsüz
- zf.
Yarı istekli yarı isteksiz olarak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gönüllü gönülsüz
Look at other dictionaries:
gönüllü — sf. 1) Bir işi yapmayı hiçbir yükümlülüğü yokken isteyerek üstlenen Yabancı dil bildiği için de Kore ye gönüllü olarak göndermeye kalkmışlardı. Ç. Altan 2) Çok istekli Henüz nizamiye ve gönüllü taburların neferleri dağılmamıştı. Ö. Seyfettin 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gönülsüz — sf. 1) Gönlü olmadan, isteksiz yapılan 2) zf. Gönlü olmadan, istemeyerek Birleşik Sözler gönüllü gönülsüz Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gönül verme evliye, eve gider unutur gönülsüz namaz göğe ağmaz gönülsüz yenen aş, ya karın ağrıtır ya baş … Çağatay Osmanlı Sözlük
