- eslaf
- ç., esk., Ar. eslāf
Bizden öncekiler, geçmişler, öncel, ahlaf karşıtı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eslaf
Look at other dictionaries:
eslâf — (A.) [ فﻼﺱا ] selefler, geçmişler … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ESLÂF — (Selef. C.) Selefler, evvelkiler, geçmişler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ESLÂF-I İZÂM — Evvelce gelmiş olan büyük zâtlar. (İmâm ı A zam, İmâm ı Şâfii gibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GURUR — Kibir. Boş yere güvenmek. * Kıymetsiz şeylere güvenip mağrur olmak.(Evet, gurur ile insan maddi ve mânevi kemalât ve mehâsinden mahrum kalır. Eğer gurur saikasıyla başkaların kemalâtına tenezzül etmeyip, kendi kemâlâtını kâfi ve yüksek görürse, o … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ahlaf — is., ç., esk., Ar. aḫlāf Halefler, eslaf karşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
SU-İ ZAN — Kötü zanna sahib olma, başkasının hareketini kötü zannetme.(Dördüncü hastalık su i zandır. Evet insan, hüsn ü zanna me murdur. İnsan, herkesi kendisinden üstün bilmelidir. Kendisinde bulunan su i ahlâkı, su i zan saikasıyla başkalara teşmil… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
