dişlek

dişlek
sf., -ği
1) Dişleri dışarıya doğru çıkık olan (kimse)

Kız, hafifçe dişlektir, gülünce belli olur.

- R. H. Karay
2) mec. Sözünü geçiren, istediğini yaptırabilen (kimse)

Hacı Resul'e gelince Çatalkaya'nın ve başka köylerin en dişlek kodamanıydı.

- Halikarnas Balıkçısı

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dyslexia — [dis lek′sē ə] n. [ModL < DYS + lexis, speech < legein, to speak: see LOGIC] impairment of the ability to read, often as the result of genetic defect or brain injury dyslexic [dislek′sik] adj., n. dyslectic [dislek′tik] …   English World dictionary

  • dişleklik — is., ği Dişlek olma durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”