çatı

is.

1) Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü

Sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı.

- Ö. Seyfettin

2) Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü

3) Yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer

4) İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu

5) mec. Barınılan, sığınılan yer

6) mec. Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik

7) dbl. Özne, nesne durumlarına göre, belirli çatı eklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: Sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi

8) ed. Hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu

Halit Ziya Uşaklıgil'in, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun, Reşat Nuri Güntekin'in romanlarındaki sağlam çatıyı onunkilerde bulamazdınız.

- H. Taner

9) mim. Bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı

Birleşik Sözler

- çatı arası

- çatı ekleri

- çatı eteği

- çatı faresi

- çatı kaplayıcı

- çatı katı

- çatı kirişi

- çatı örtüsü

- çatı penceresi

- alın çatı

- çadır çatı

- dönüşlü çatı

- edilgen çatı

- ettirgen çatı

- ikili çatı

- işteş çatı

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- çatı aktarmak

- çatıyı almak