çalmak

-i, -e, -ar

1) Başkasının malını gizlice almak, hırsızlık etmek, aşırmak

İngiliz cephesinden at kaçırıp bize satan bedeviler dönüşlerinde bizim atlarımızı çalıp İngilizlere satarlardı.

- F. R. Atay

2) Vurarak veya sürterek ses çıkartmak

Bir yandan mızıka istiklal havasını çalıyordu.

- R. E. Ünaydın

3) Bir müziği dinlemeyi sağlayan aleti çalıştırmak

Fevkalade zekidir; iyi dans eder, piyano çalar, tenis oynar, ata biner, avcıdır, kayakçıdır.

- R. H. Karay

4) nsz Ses çıkarmak, ses vermek

Hafif hafif ıslıklar çalan sesi eski keskinliğini kaybetmiştir.

- R. N. Güntekin

5) Atmak, çarpmak, vurmak

6) Yoğurt yapmak için sütü mayalamak, katıp karıştırmak

Ana, inek sağar; yoğurt çalar, yayık vurur.

- T. Buğra

7) Üzerine sürmek

Ekmeğin üzerine yağ çaldı.

8) -i Bozmak, zarar vermek

9) -i Kumaşın bir parçasını kesmek

10) Madeni oymak, kalemle işlemek

11) -e Benzemek, andırmak

Geniş alınlı, kırmızıya çalar, kahverengi saçlı, altın dişli tuhaf bir delikanlı gülümsedi.

- S. F. Abasıyanık

12) mec. Zamanı boşa harcatmak, ziyan edilmesine yol açmak

13) -i, hlk. Süpürmek, temizlemek

Tozu çalmak.

Birleşik Sözler

- diskçalar

- kasetçalar

- uzunçalar

- yürürçalar

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- çalıp çırpmak

- çalma elin kapısını, çalarlar kapını

- çalmadan oynamak