buyurgan

sf.

1) Sık sık buyruk veren, buyruk verir gibi konuşan

Karısının buyurgan bilgiçliğine, yukardan ilgisine katlanabilmesi, artık son derece güç.

- A. İlhan

2) mec. Kesin hüküm bildiren

Tümceyi sonlandıran buyurgan nokta yerine, sorulara açık, bitimsiz üç noktayı yeğlediklerini belirtmişti.

- T. Uyar