- bulucu
- is.
1) Kâşif2) Gazları, mayınları, radyoaktif mineralleri, manyetik dalgaları bulmaya yarayan araç, dedektörBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bulucu
Look at other dictionaries:
ara bulucu — is. Bir anlaşmazlıkta tarafları uzlaştıran kimse, aracı, uzlaştırıcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ara — is. 1) İki şeyi birbirinden ayıran uzaklık, açıklık, aralık, boşluk, mesafe 2) İki olguyu, iki olayı birbirinden ayıran zaman, fasıla 3) Kişilerin veya toplulukların birbirine karşı olan durumu veya ilgisi Öğrenciyle öğretmenin arasının daima iyi … Çağatay Osmanlı Sözlük
aracı — is. 1) Ara bulucu 2) Üretici ile tüketici arasında alım satım konusunda bağlantı kuran ve bundan kazanç sağlayan kimse, mutavassıt 3) ekon. İki şey arasında, bağlantı kuran kimse, vasıta 4) ekon. İhracatçının ihracattan doğan alacaklarının büyük… … Çağatay Osmanlı Sözlük
buluculuk — is., ğu Bulucu olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dedektör — is., Fr. détecteur Gaz, mayın, radyoaktif mineral, manyetik dalga vb.ni bulmaya yarayan cihaz, bulucu Birleşik Sözler gaz dedektörü … Çağatay Osmanlı Sözlük
icatçı — is. İcat eden, bulan kimse, kâşif, bulucu İcatçıya yeni şeyler düşündüren, hekime yeni tedavi yolları arattıran ... hep ümittir. Ş. Rado … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâşif — is., esk., Ar. kāşif Var olan ancak bilinmeyen bir şeyi bulan, ortaya çıkaran kimse, bulucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
uzlaştırıcı — is. Uzlaşmayı sağlayan kimse, ara bulucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
izci — izle giderek sariki bulucu, ayak nakşını tanıcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yulavuc — peygamber, rehnuma, rusul, kilavuz, yol bulucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
